Nóż chirurgiczny zabił dziecko

Hiobowscy siedzieli w domu i oglądali w telewizji wstrząsający dokument o ile osób ginie z powodu naboi. Film pod nazwą "Zabija pocisk a nie karabin" wyprodukowano w porozumieniu z producentami broni.
- A propos broni - odezwała się mama Łukaszka i zaczęła krążyć po pokoju z długopisem w jednej ręce i plikiem papierów w drugiej podtykając to wszystkim pod nos.
- Co to? - spytała babcia Łukaszka. - Zgoda na eutanazję?
- Ależ wręcz przeciwnie! - zakrzyknęła radośnie mama. - To petycja w sprawie życia!
- Za czy przeciw?
- Co ja widzę, coś o nożach - dziadek Łukaszka zajrzał w dokumenty.
- O jakich nożach? - zainteresowała się siostra Łukaszka.
- Chirurgicznych - mama rozłożyła papiery. - To narzędzia wyjątkowo niebezpieczne. Potwornie ostre.
- Chyba tak powinno być - tata Łukaszka dopił resztkę herbaty.
- Ależ skąd!! - i mama Łukaszka na dowód swoich słów podsunęła "Wiodący Tytuł Prasowy" z artykułem o trzewioszarpiącym nagłówku "Nóż chirurgiczny zabił dziecko".
- Co za tragedia! - zachłysnęła się babcia.
- Aaaa... Coś kojarzę - przypomniał sobie tata. - W Pawełkowicach podczas operacji umarł pacjent bo chirurg mu przeciął nie to co trzeba...
- Nie chirurg! Nóż!
- Jakie dziecko??? - dziadek wskazał palcem artykuł. - Przecież ten pacjent miał czterdzieści sześć lat!
- Dla swojej matki był dzieckiem! - ripostowała mama.
- Jak ten nóż... No wiecie? - zainteresował się Łukaszek.
- Z dużą prędkością przeciął się przez kiszki i jelita - poinformowała go mama.
- Tak sam z siebie?
- Do czego zmierzasz?
- No, ten nóż musiał chyba ktoś trzymać.
- To nieistotne - mama machnęła ręką. - To nóż zabija a nie człowiek. Gdyby trzymał go ktoś inny to też prędzej czy później doszłoby do tego samego. To tylko kwestia czasu. Dlatego was pytam czy podpiszecie tę petycję.
- A co jest w tej petycji?
- Żądanie przytępienia wszystkich noży chirurgicznych zwłaszcza w czasie operacji.
- A jeśli się nie zgodzą?
- Będziemy rysować kredkami widelce na chodnikach pod szpitalami.